Μερικά συνήθη προβλήματα των δοντιών είναι η Τερηδόνα, η Αποτριβή-διάβρωση, τα Κατάγματα και οι Δυσπλασίες. Εδώ παρουσιάζονται περισσότερες πληροφορίες για τα συγκεκριμένα προβλήματα καθώς και κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα συνοδευόμενα από φωτογραφικό υλικό.

Τερηδόνα

Τερηδονικές κοιλότητες (α)	Τερηδονικές κοιλότητες (β)	Αρχόμενη τερηδόνα

Η οδοντική τερηδόνα είναι νόσος των σκληρών οδοντικών ουσιών, ουσιαστικά μικροβιακής αιτιολογίας, που προσβάλει την αδαμαντίνη και κατά δεύτερο λόγο την οδοντίνη και την οστεϊνη των δοντιών.

Με βασικό της χαρακτηριστικό την επεκτατική της ικανότητα, αρχίζει με την διάλυση των ανόργανων συστατικών της επιφάνειας του δοντιών και συνεχίζει με την αποσύνθεση του οργανικού υποστρώματος.

Προσβάλει όλες τις ηλικίες, και τα δύο φύλα, όπως και όλες τις εθνότητες.

Τερηδόνα στον πλάγιο και κεντρικό τομέα	Αφαίρεση τερηδόνας του πλαγίου τομέα	Αποκατάσταση του πλάγιου τομέα

Αποτριβή-διάβρωση των δοντιών

Προστομιακές διαβρώσεις	Αυχενικές διαβρώσεις

Αποτριβή των σκληρών οδοντικών ουσιών ορίζεται η σταδιακή απώλεια αυτών είτε κάτω από την λειτουργία του στοματογναθικού συστήματος (φυσιολογική αποτριβή), είτε κάτω από την αποτριπτική επίδραση σωμάτων ανεξάρτητων της σύγκλεισης και της μάσησης, όπως λ.χ. η οδοντόβουρτα (παθολογική αποτριβή).

Διάβρωση των σκληρών οδοντικών ουσιών ορίζεται η σταδιακή απώλεια αυτών, που είναι αποτέλεσμα χημικής δράσης διαφόρων οξέων.

Κατάγματα των δοντιών

Κάταγμα αδαμαντίνης	Κάταγμα αδαμαντίνης-οδοντίνης	Κάταγμα μύλης

Ως κατάγματα των δοντιών ορίζεται η βίαια απόσπαση τμήματος αυτών είτε κάτω από την επίδραση δυνάμεων της μάσησης, είτε κάτω από την επίδραση εξωτερικών δυνάμεων (τραυματισμός).

Τα δόντια που υφίστανται τους περισσότερους τραυματισμούς είναι τα πρόσθια της άνω γνάθου και κυρίως οι κεντρικοί τομείς. Οι τραυματισμοί συνήθως δεν αφορούν μόνο τα δόντια, αλλά πολύ συχνά εμπλέκονται το φατνιακό οστό, ο περιοδοντικός σύνδεσμος, τα ούλα και τα χείλη.

Κάταγμα του δεξιού κεντρικού τομέα της άνω γνάθου	Αποκατάσταση του κατάγματος	Μετά την αποκατάσταση

Δυσπλασίες των δοντιών

Νάνος πλάγιος τομέας	Δυσπλαστικός πλάγιος τομέας	Δυσπλασία αδαμαντίνης

Οι διαφοροποιήσεις του σχήματος των δοντιών, αλλά και οι παρεκκλίσεις αυτών από το φυσιολογικό, που αφορούν το μέγεθος, τη θέση, την υφή ή ακόμη και την ανατολή, χαρακτηρίζονται δυσπλασίες.

Η ύπαρξη δυσπλαστικών δοντιών στην πρόσθια περιοχή των φραγμών και κυρίως αυτού της άνω γνάθου, δημιουργεί πάντα έντονα αισθητικά προβλήματα, που πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Έλλειψη των πλαγίων τομέων και μετακίνηση των κυνοδόντων στην θέση αυτών(πριν και μετά την αποκατάσταση)

Πολλαπλές εμφράξεις στα δόντια της άνω γνάθου που αντιμετωπίστηκαν με όψεις σύνθετης ρητίνης (πριν και μετά την αποκατάσταση)

Η αντιμετώπιση των βλαβών των σκληρών οδοντικών ουσιών απαιτεί την επέμβαση, από τη μεριά του οδοντιάτρου, πάντα προς την κατεύθυνση της ελάχιστης παρέμβασης και του σεβασμού της ακεραιότητας των σκληρών οδοντικών ουσιών.